Όλες αυτές τις μέρες, μετά απο την αποκάλυψη για την «τύχη» του Βαγγέλη και ένα σοβαρό οικογενειακό θέμα υγείας, δεν είχα καμία απολύτως διάθεση και κανένα κουράγιο να ασχοληθώ με το οτιδήποτε !
Διάβασα μόνο αυτο το άρθρο που με έκανε ταυτιστώ απόλυτα, να αισθανθώ οργή και αγανάκτηση και με τη σειρά μου το αναδημοσιεύω…
Δυο περιστατικά ήρθαν, σχεδόν ταυτόχρονα, να συνταράξουν την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα. Το πρώτο, η υπόθεση ενός παιδεραστή που έκλεινε ραντεβού μέσω ίντερνετ με αγόρια στα όρια της εφηβείας (λέγεται ότι είχε ασελγήσει σε πάνω από 40 παιδιά) και φυσικά η «δολοφονία» του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Μιλώ για δολοφονία, γιατί ακόμα κι αν ο ιατροδικαστής κάνει λόγο για αυτοχειρία, στη συνείδηση, νομίζω, όλων πρόκειται για φόνο. Και μάλιστα εκ προμελέτης.
Δε θα σταθώ στη διαστροφή της παιδεραστίας ούτε στο θέμα του bullying που ξαφνικά όλη η Ελλάδα έχει υπάρξει, έστω μια φορά, θύμα του και με γλυκόπικρα κείμενα πολλοί στοχεύουν στο θυμικό, προσπαθώντας να συγκινήσουν και να αφυπνίσουν. Σεβαστά, αλλά θεωρώ ότι ως ένα βαθμό είναι φαρισαϊστικά. Θα μου πεις πώς τα μηδενίζω όλα τόσο αψήφιστα. Όμως εσύ που τώρα μαίνεσαι έναντι του παιδεραστή και όλων των ηθικών αυτουργών της » δολοφονίας» του Βαγγέλη, δεν είσαι ο ίδιος που ενώ…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 214 επιπλέον λέξεις
A stylish choice! 